Zgrada za socijalno stanovanje smještena je u predgrađu Samobora, u ruralnom okolišu, u naselju s disperziranom strukturom obiteljskih kuća. Zadatak je zahtijevao maksimalnu iskorištenost građevinskog zemljišta, koje je više odgovaralo urbanom nego ruralnom okruženju. Ova početna disonantnost razvila se u temu projekta, a struktura tradicionalnog seoskog naselja postala je temelj dizajna. Volumen zgrade širi se sve do ruba zemljišta tvoreći tlocrt nalik slovu U, sa zajedničkim dvorištem u sredini i privatnim vrtovima na vanjskim rubovima zgrade. Izlomljena geometrija krova i različite visine pojedinih blokova naglašavaju podjelu volumena. Kombinacija tipologija koje međusobno komuniciraju (otvorena galerija, sustav stepeništa i zasebni ulazi iz dvorišta) razbija uobičajenu rigidnu shemu stambene zgrade.